رئیس مرکز تحقیقات اقتصاد و مدیریت دارو دانشگاه علوم پزشکی تهران:
تمام مواد اولیه داروهای نسل نوین در داخل کشور تولید می‌شود
عباس کبریایی‌زاده، رئیس مرکز تحقیقات اقتصاد و مدیریت دارو دانشگاه علوم پزشکی تهران در نشست خبری هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران با اهالی رسانه در پاسخ به پرسش یکی از خبرنگاران در مورد صنعت مواد اولیه دارویی ایران گفت:«صنعت ماده اولیه دارو وابسته به فناوری‌های بینابینی است و ما در صنت ماده اولیه به صنعت ماشین‌سازی یا حتی صنعت پتروشیمی هم نیاز داریم.»
او با بیان این که ۶۰ تا ۸۰ درصد ماده اولیه دارو در داخل کشور تولید می‌شود افزود:« این بینابینی بودن صنعت ماده اولیه به ما کمک میکند که عمق صنعت داروسازی خود را افزایش دهیم. مزیت تولید ماده اولیه در کشور ما را به سوی بومی شدن دانش ماده اولیه سوق داده است.»
عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران صنعت ماده اولیه دارویی را در ایران یک صنعت جوان و نوآور توصیف کرده و ادامه داد:«تمام مواد اولیه داروهایی که نسل نوین هستند و به عبارتی در طی 20 سال اخیر در دنیا تولید شده‌اند در داخل کشور تولید می‌شود.»
او بیان کرد:«مزیت صنعت مواد ولیه در کشور ما این است که دانش مواد اولیه در ایران به سمت بومی شدن رفته است و دانش تولید مواد بینابینی و مواد شیمیایی به سمت ایجاد قابلیت در تولید رفته و آن عمقی که ما در تولید دنبال می‌کنیم این جا وجود دارد.»
عباس کبریایی‌زاده عضو هیئت مدیره سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران همچنین در پاسخ به پرسشی در مورد شرایط انتخاب رئیس سازمان غذا و دارو گفت:«سازمان غذا و دارو یک سازمان رگولاتور و تنظیم‌گر است. بنابراین مدیران آن باید دانش کافی برای ثبت (registration) ، مجوز دهی (Licensing)، ارزیابی مدارک تحصیلی و شغلی (quality assessment)، ردیابی دارو در بازار مصرف، نظارت و کنترل، مطالعات در بازار، انجام آزمایشات بالینی در حطیه‌های مختلف و… را داشته باشد.»
او تاکید کرد:«سازمانی که می‌خواهد در چنین حوزه‌های سیاستگذاری کند معلوم است که مدیرانش باید افرادی آگاه باشند و افزون بر آگاهی در حیطه تخصصی خودشون باید به علم و هنر سیاستگذاری هم آگاه و آشنا باشند.»
رئیس مرکز تحقیقات و اقتصاد و مدیریت دارو دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود:« طبیعتاً برای انتخاب چنین مدیری باید بروند سراغ کسی که در گذشته صاحب دانش و مهارت بوده‌است. در کشورهای دیگر برای این که تعارض منافع موجب آسیب یا به عبارتی منجر به فساد و به وجود آمدن امضاهای طلایی نشود، برای انتخاب این مدیران قوانین و مقرراتی گذاشته‌اند که پیش از تصدی این شغل باید سهامداری‌شان در صنایع مرتبط اظهار شود. در طول دوره مدیریت‌شان هم نباید این سهام افزایش‌های غیر معقول داشته باشد و حتی مدیران را تا سه الی پنج سال بعد از خروج‌شان از سازمان‌های نظارتی هم رصد می‌کنند که مجموعه‌های که در آن هستند، رشد غیر معمولی نداشته باشد.»
او ادامه داد:« من فکر می‌کنم یکی از مشکلات ما که باعث شده که واقعاً در انتخاب مدیران کارآمد دچار مشکل بشویم این است که تعریف درستی از تعارض منافع نداریم و اتفاقاً فکر می‌کنم این وظیفه خبرنگاران و رسانه‌های ما است که باید کمک کنند تا ما در دام ناکارآمدی در انتخاب مدیریت‌ها نیافتیم.»
در ادامه پاسخ به این پرسش پویا فرهت، نایب رئیس دوم سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران گفت:«آیا کسانی که در دولت مسئول انتخاب افراد اصلح هستند انتظار دارند فردی که این شایستگی و توان را دارد که بر صندلی مدیریت بنشیند و سیاستگذاری کنند، در یک بازه ۱۰تا ۲۰ ساله کاری در خانه نشسته باشد و هیچ کاری نکرده باشد یا فقط کارمند بوده باشد؟ آیا همچین موضوعی در بدنه خود وزارت بهداشت هم اتفاق می‌افتد؟ آیا پزشکانی که اکنون به عنوان معاونت‌ها و مدیرکل‌های قسمت‌های مختلف وزارت بهداشت مشغول هستند مطب یا سهام کلینیک یا بیمارستانی را ندارند؟»
او انتقاد کرد:« چگونه است که این وضعیت در بدنه وزارت بهداشت نشانه تعارض منافع نیست ولی اگر یک نفر ۴ درصد، ۵ درصد از سهام یک شرکت خصوصی را داشته باشد نشانه تعارض منافع است؟ و اگر همان فرد برود در شرکت‌های بورسی۵ درصد سهام بخرد تعارض منافع ندارد؟ »
او با اشاره به سخنان کبریایی‌زاده افزود:« ما تعریف درستی از تعارض منافع نداریم و برای این که سلیقه شخصی خودمان رو اعمال کنیم چنین مباحثی را علم می‌کنیم و می‌گوییم تعارض منافع داریم. در نتیجه بسیاری از افراد شایسته را از همان اول خط می‌زنیم و در نهایت مجبوریم به سراغ افرادی برویم که قطعاً شایستگی کمتری دارند.»
