توسط سازمان جهانی بهداشت؛
راهنمای کاربردی استفاده از «نظریههای تغییر» در سیاستگذاری و برنامهریزی سلامت منتشر شد
سازمان جهانی بهداشت (WHO) با همکاری «مؤسسه ورداس» راهنمای کاربردی جدیدی را منتشر کرده است تا از طراحی مؤثرتر سیاستها و برنامههای سلامت حمایت کند. این راهنما بر «نظریههای تغییر» (ToC) مبتنی بر شواهد تمرکز دارد و ابزاری عملی در اختیار فعالان حوزه سلامت قرار میدهد تا بتوانند مداخلات را با وضوح و اثرگذاری بیشتر طراحی، پایش و ارزیابی کنند. انتشار این راهنما با برگزاری یک نشست جهانی همراه بود که در آن نقش رویکردهای ساختاریافته در دستیابی به نتایج معنادار و قابل اندازهگیری در شرایط واقعی بررسی شد.
به گزارش مدرن مد، این رویداد با عنوان «از نظریه تا تأثیر» برگزار شد و سخنرانانی از سازمان جهانی بهداشت، مؤسسه ورداس، «اینسر» و دولت آفریقای جنوبی در آن حضور داشتند. آنان تجربههای خود را در بهکارگیری نظریههای تغییر در حوزههای گوناگون، از جمله نظامهای سلامت، برنامههای اجتماعی و چارچوبهای ملی برنامهریزی و ارزیابی به اشتراک گذاشتند.
«جان ریدر»، مدیر بخش پژوهش در سلامت سازمان جهانی بهداشت، آغازگر این نشست بود و بر تعهد سازمان به سیاستگذاری مبتنی بر شواهد تأکید کرد. او گفت:«بهعنوان یک سازمان علمی و مبتنی بر شواهد، WHO متعهد است کشورها را در استفاده از شواهد در تصمیمگیریهای سیاستی توانمند سازد. این راهنما پاسخی است به نیازهای واقعی شرکای ما برای ایجاد روشی عملی و شفاف در پیوند دادن اقدامات با نتایج.»
«هارشا دیال»، مدیر بخش پژوهش در وزارت برنامهریزی، پایش و ارزیابی آفریقای جنوبی، بر اهمیت تفکر راهبردی در مراحل اولیه سیاستگذاری تأکید کرد: «اگر نظریه را در ابتدا درست طراحی نکنید، پروژهها را درست اجرا میکنید اما به دلایل اشتباه.» سخنان او بر نقش نظریههای تغییر در جلوگیری از ناهماهنگیهای سیاستی و هدایت تلاشهای اجرایی بر اساس اهداف روشن تأکید داشت.
«اینگرید عبداله» از مؤسسه ورداس – که هدایت توسعه این راهنما را بر عهده داشت – بر دسترسپذیری و رویکرد عملی آن تأکید کرد:«این راهنما برای افرادی طراحی شده که در محیطهای پرشتاب فعالیت میکنند. چه کل متن را بخوانید و چه تنها بخشی از آن را، به شما کمک میکند روی موارد مهم اقدام کنید.» او همچنین بر اهمیت مشارکت طیف گستردهای از دیدگاهها در شکلدهی به راهبردهای مؤثر تأکید کرد.
در زمینه اجرا، «فردریک دجونگه» از اینسر، نظریههای تغییر را ابزاری اساسی برای ایجاد همسویی و پاسخگویی دانست:«این نظریهها به افراد کمک میکند پیرامون انتظارات واقعبینانه گرد هم آیند. با ترکیب دانش فنی و بینشهای محلی، نظریههای تغییر از تصمیمگیریهای بهتر پشتیبانی میکنند، بهویژه در محیطهای پیچیده و با منابع محدود.»
در پایان، «ریکاردو پولاسترو» از سازمان جهانی بهداشت WHO تأکید کرد که نظریههای تغییر باید بهعنوان چارچوبهایی پویا در نظر گرفته شوند:
«این یک نسخه از پیشتعیینشده نیست. این ابزاری زنده است که باید با زمینه، شواهد و تجربه سازگار شود.»
یادآور می شود،علاقمندان میتوانند این راهنمای کاربردی را از نشانی https://www.who.int/publications بارگیری کنند.
