محققان دانشکدة داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، موفق به فرمولاسیون، تهیه و تعیین ویژگی نانولیپوزومهای پگیله دوکسوروبیسین هدفمندشده با آپتامر ضدنوکلئولین شدند و آثار ضدتوموری در برون تن و درون تن در موشهای دارای تومور را بررسی کردند.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاعرسانی معاونت علمی، فناوری، و اقتصاد دانشبنیان ریاستجمهوری، «فرمولاسیون، تهیه، و تعیین ویژگی نانولیپوزومهای پگیله دوکسوروبیسین هدفمندشده با آپتامر ضدنوکلئولین و بررسی آثار ضدتوموری در برون تن و درون تن در موشهای دارای تومور» عنوان طرح پژوهشی محمودرضا جعفری، عضو هیئتعلمی دانشکدة داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد است که آن را با حمایت بنیاد ملی علم ایران، به پایان رسانده است.
محمودرضا جعفری، دانشآموختة دکتری تخصصی فارماسیوتیکس از دانشگاه ساسکاچوان کانادا، دربارة این طرح توضیح داد: «همانطور که میدانید، شیمیدرمانی رگهای توموری و سلولهای توموری میتواند با نابودی سلولهای رگی و ازبینبردن منبع تغذیه و اکسیژن تومور و ازبینبردن مستقیم سلولهای توموری، کارایی شیمیدرمانی را افزایش و البته مقاومت داروی اکتسابی و متاستاز را کاهش دهد.»
او در ادامه، در تعریف دوکسوروبیسین گفت: «دوکسوروبیسین[1] نوعی ترکیب آنتینئوپلاستیک است که طیف فعالیت ضدتوموری وسیعی دارد و در بسیاری از سرطانها، ازجمله لوسمی حاد، لنفومهای هوچکینی و غیرهوچکینی، سرطانهای پستان و ریه کاربرد دارد. بااینحال، عوارض جانبی زیادی دارد که محققان اقداماتی را برای کاهش عوارض آن انجام دادهاند.»
این محقق در ادامه بیان کرد: «در دو دهة اخیر، مطالعات زیادی بهمنظور بهدستآوردن روشی برای دارورسانی هدفمند به محل تومور انجام شده که تاکنون، استفاده از لیپوزوم مهمترین و بهترین روش بوده است. هدف از این تحقیق، تهیة لیپوزومهایی برای هدفیابی مؤثر سلولهای سرطانی بوده است. بر این اساس، بعد از تهیة لیپوزومها، خصوصیات و ویژگیهای آنها مشاهده و آثار ضدتوموری و توزیع بافتی این لیپوزومها در موشهای حملکنندة تومور بررسی شد.»
جعفری در پایان خاطرنشان کرد: «ما در این تحقیق، به فرمول صحیحی رسیدیم که البته به کاملشدن دادهها نیاز دارد تا مجوزهای لازم را از سازمان غذا و دارو کسب کند؛ چراکه این فرمول در مدل حیوانی مؤثر بوده است.»
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
[1] Doxorubicin