صادرات دارو

گفت‌وگو با امین بدری‌پور، مدیر صادرات شرکت داروسازی لقمان؛
حرکت صادرات داروی ایران از محصول نهایی به‌ خام‌فروشی

مدیر صادرات شرکت داروسازی لقمان گفت:«متأسفانه صادرات دارو درحال حرکت به‌سمت‌ خام‌فروشی است و به‌جای محصولات نهایی دارویی، در حال صادرات مواد اولیة دارویی هستیم.»

به گزارش مدرن مد، امین بدری‌پور دربارة امکان تحقق دستیابی به هدف یک میلیارد دلاری صادرات دارو در برنامة هفتم توسعه، با اشاره به اینکه میزان صادرات دارو سال گذشته کمتر از صد میلیون دلار بوده است، این تفاوت بسیار زیاد می‌داند.

او توضیح می‌دهد:«کشورهای منطقه، مانند عراق و افغانستان، درگیر جنگ‌های طولانی‌مدتی بوده‌اند که موجب شده است تقریباً زیرساخت‌های تولید دارویشان از بین برود، اما از آنجا که این کشورها با ما هم‌مرزند، متأسفانه یا خوشبختانه، پدیدة قاچاق دارو باعث شده ‌است که در این سال‌ها، مردم و سیستم بهداشت و درمان این کشورها با صنعت داروسازی ایران کاملاً آشنا شوند و به یکی از مصرف‌کنندگان داروی ایرانی تبدیل بشوند. همین موضوع زمینة صادرات داروی ایرانی را به این کشورها بیشتر فراهم کرده است.»

بدری‌پور ادامه می‌دهد: «اما شرایط درحال تغییر است و این کشورها درحال رسیدن به ثبات نسبی هستند و توانسته‌اند سرمایه جذب کنند. این سرمایه‌گذاری‌ها کم‌کم آن‌ها را به‌سمت تولید محصول سوق می‌دهد. بنابراین، به‌زودی این کشورها دیگر به واردات نیاز نخواهند داشت.»

مدیر صادرات شرکت داروسازی لقمان توضیح می‌دهد: «با توجه به اینکه کشورهایی مانند عراق و افغانستان، که قبلاً به آن‌ها صادرات داشتیم، اکنون درحال راه‌اندازی کارخانه‌های داروسازی خودشان هستند، کم‌کم از واردات داروهای ایرانی بی‌نیاز می‌شوند و حتی ممکن است خودشان به صادرکننده تبدیل شوند. بنابراین، مجبوریم به‌جای دارو، مواد اولیة دارویی را به این کشورها صادر کنیم. به همین دلیل، به نظر می‌رسد ایران کم‌کم به‌جای صادرکنندة دارو، درحال تبدیل‌شدن به صادرکنندة مواد اولیة دارویی است.»

او تأکید می‌کند: «اگر قرار باشد به رقم صادراتی پایدار و مطمئنی برسیم که در برنامة هفتم توسعه تعیین شده است، باید تولید فراسرزمینی دارو را شروع کنیم. باید در شرکت‌های داروسازی خارج از ایران و بازارهایی که سال‌ها به‌واسطة تولیداتمان در کشورهایی مانند افغانستان و عراق، در اختیار داشته‌ایم، سرمایه‌گذاری کنیم. باید با انتقال فناوری و دانش فنی یا سرمایه‌گذاری دلاری، بخشی از سهام کارخانه‌هایی را که در این کشورها راه‌اندازی می‌شوند، از آن خود کنیم، تا از طریق آن‌ها هم بازار خود را در منطقه حفظ کنیم و هم بتوانیم به دیگر کشورها صادرات دوباره داشته باشیم.»

بدری‌پور که صنعت دارو را صنعتی بسیار پیچیده و دارو را کالایی راهبردی برای تمام کشورها می‌داند، می‌افزاید: «همة کشورها میزان مصرف و نوع مصرف داروهای بازار خودشان را کاملاً کنترل می‌کنند. داخل هر کشوری گروه خاصی هست که کنترل این بازار را در دست دارد. بنابراین، برای ورود به بازار دارویی کشورهای دیگر، ابتدا باید بتوانیم کیفیت تولیدات خود را به بازار آن‌ها اثبات کنیم. سپس

باید روابط تجاری لازم را ایجاد کنیم. برای مثال، اکنون درحال ورود به بازار غرب آفریقا هستیم، درحالی‌که آن‌ها باور نمی‌کردند صنعت داروسازی ایران از لحاظ کیفی و کمی تا این اندازه خوب باشد. ما حتی از لحاظ قیمتی، می‌توانیم با کشورهایی مانند هند هم رقابت کنیم؛ چون مزیت هزینة تمام‌شدة ارسال کالاهایمان واقعاً چشمگیر است.»

یادآور می‌شود؛ این خبر بخشی کوتاه از یک گفت‌وگوی مفصل است که در شماره 67 ماهنامه توسعه فناوری‌های نوین پزشکی (تیرماه ۱۴۰۴) منتشر شده است و علاقمندان می‌توانند متن کامل این گفت‌وگو را در این شماره مطالعه نمایند. گفتنی است نسخه‌های الکترونیک ماهنامه توسعه فناوری‌های نوین پزشکی در اپلیکیشن‌های فیدیبو و طاقچه در دسترس مخاطبان قرار دارد.

تهیه‌وتنظیم: رویا کاکاوند

 

نوشته‌های مشابه